Glibberend op evaluatiegesprek

15 januari 2013, de winter lijkt nu dan toch echt begonnen in Nederland. De één kon vanmorgen niet wachten tot hij naar buiten kon, de ander baalde van de witte laag die ons landschap vanmorgen bedekte en vroeg zich af of de rit naar het werk wel te doen zou zijn. Eerlijk gezegd was het misschien ook wel beter om thuis te blijven, want met een piek van bijna 1000 km aan file’s op de nederlandse wegen was het een riskante onderneming vandaag. Gelukkig laat mijn agenda zien dat ik vandaag niet ver weg hoef en daarom waag ik het er op. Ik neem wat meer tijd voor mijn rit naar mijn eerste afspraak en dat is maar goed ook, want de wegen in het buitengebied zijn nog maar nauwelijks geschoven. Gelukkig toch nog op tijd arriveer ik op de plaats van bestemming. Mijn eerste afspraak is bij een franchise gastouder die al jarenlang aan ons bureau verbonden is. Zij heeft meerdere kinderen in de opvang en de evaluatie zal dan ook wel een tijdje in beslag nemen. Daarnaast is het goed om ook weer even op de bank te zitten bij de gastouders om gewoon even bij te kunnen praten, want het onderlinge contact met de gastouders vinden wij erg belangrijk. Tijdens de evaluaties bespreken we de pedagogische aspecten van de kinderopvang. Hoe stimuleer je de zelfstandigheid van een kind, hoe bewust ga je om met de taalontwikkeling, hoe ga je als gastouder om met verdriet en boosheid, hoe onderhoudt je het contact met de vraagouders, etc.  Aspecten die in het werk van een gastouder belangrijk zijn, omdat als je hier bewust mee omgaat de kinderen extra kunt stimuleren in hun ontwikkeling en je daarnaast vedieping geeft aan je werk. Na twee uur ronden we het gesprek af en zijn we beiden weer op de hoogte van het wel en wee rondom ons werk. Tevreden stap ik naar buiten, want wat is het fijn om te horen dat de opvang zo goed verloopt en dat een gastouder zo professioneel te werk gaat. Het sneeuwt nog steeds, maar gelukkig zijn de wegen schoner, ik vertrek rustig naar mijn volgende afspraak.